ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΚΑΦΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΗΜΕΡΑ-LITTLE KOOK

Λίγο πριν την Καθαρά Δευτέρα έγινα δεσποινίς(λέμε τώρα)ετών 35.Αφού πέρασα μία κρίση (για αυτά που θα ήθελα να είχα κάνει και δεν έχω κάνει ,για αυτά που θα ήθελα και που φαίνεται πως αυτά δεν με θέλουν και δεν έρχονται και για τα χρόνια που περνάνε και εγώ νόμιζα πως θα ήμουν πάντα η μικρότερη), περάσαμε ένα όμορφο απόγευμα!!Τούρτα δεν κόψαμε,κεράκια δεν έσβησα,σκέφτηκα να τα πέρναγα μόνη μου τα γενέθλια μου,να πήγαινα μετά τη δουλειά για φαγητό και γλυκό με εμένα,να μιλήσουμε,να τα βρούμε,να σχεδιάσουμε,αλλά τελικά πήρα και το έτερον ήμισυ!!Αφού φάγαμε νόστιμες,καινούργιες γεύσεις κάπου στο κέντρο,σκέφτηκα να επισκεφτούμε και το παραμυθένιο καφέ στου Ψυρρή,το Little Kook ,που είχα διαβάσει για αυτό πρόσφατα.Η αλήθεια είναι πως όταν διαβάζω για ένα όμορφο μέρος ή για κάποιο μέρος με ιδιαίτερες γεύσεις,καταγράφεται στη λίστα για μελλοντική επίσκεψη, γιατί μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα,γεύσεις!!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΖΑΚΙ ΣΒΗΣΕΙ...

Πάλι θύμα των ανησυχιών μου το τζάκι.Πάντα κάτι του αλλάζω,μου αρέσει για λίγο,αλλά τελικά ποτέ δεν είμαι ικανοποιημένη με αυτό.Η αλήθεια είναι ότι το σπίτι το ενοικιάζουμε και ενώ θα ήθελα να κάνω κάποια ριζική αλλαγή με βάψιμο τοίχου ή ταπετσαρία,το αποφεύγω και ακολουθώ πιο εύκολες λύσεις.Ας πάρουμε μερικές ιδέες για διακόσμηση της εστίας του τζακιού, όταν τα ξύλα σβήσουν, για αρχή!!

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΛΕΥΚΟ ΚΟΧΥΛΙ

Ξαφνικά βρέθηκα μ'ένα 8ώρο (που τώρα έχει γίνει 7ώρο) μπροστά σε έναν υπολογιστή στη δουλειά,χωρίς όμως να έχω δουλειά για να το γεμίζω.Έτσι άρχισα την περιπλάνηση μου στη blogοσφαιρα.Σε μία εποχή που πάλευα να ορθοποδήσω,να τα βρω με τη ζωή μου,τα θέλω μου,τα πρέπει μου,τα δεδομένα μου...έτσι βρήκα και τους KaPa.