ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΚΑΦΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΗΜΕΡΑ-LITTLE KOOK

Λίγο πριν την Καθαρά Δευτέρα έγινα δεσποινίς(λέμε τώρα)ετών 35.Αφού πέρασα μία κρίση (για αυτά που θα ήθελα να είχα κάνει και δεν έχω κάνει ,για αυτά που θα ήθελα και που φαίνεται πως αυτά δεν με θέλουν και δεν έρχονται και για τα χρόνια που περνάνε και εγώ νόμιζα πως θα ήμουν πάντα η μικρότερη), περάσαμε ένα όμορφο απόγευμα!!Τούρτα δεν κόψαμε,κεράκια δεν έσβησα,σκέφτηκα να τα πέρναγα μόνη μου τα γενέθλια μου,να πήγαινα μετά τη δουλειά για φαγητό και γλυκό με εμένα,να μιλήσουμε,να τα βρούμε,να σχεδιάσουμε,αλλά τελικά πήρα και το έτερον ήμισυ!!Αφού φάγαμε νόστιμες,καινούργιες γεύσεις κάπου στο κέντρο,σκέφτηκα να επισκεφτούμε και το παραμυθένιο καφέ στου Ψυρρή,το Little Kook ,που είχα διαβάσει για αυτό πρόσφατα.Η αλήθεια είναι πως όταν διαβάζω για ένα όμορφο μέρος ή για κάποιο μέρος με ιδιαίτερες γεύσεις,καταγράφεται στη λίστα για μελλοντική επίσκεψη, γιατί μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα,γεύσεις!!

Όχι δεν ήρθαν τα Χριστούγεννα,απλώς στη μικρή κουκλίστικη αίθουσα,με τα τρία στριμωχτά τραπεζάκια που καθίσαμε,τα Χριστούγεννα δεν έφυγαν ποτέ!!!

Λαμπιόνια,χρωματιστές μπάλες,γιρλάντες,μολυβένια στρατιωτάκια,μπισκοτόσπιτα και πολλά άλλα στολιδάκια μας ταξιδεύουν στα Χριστουγεννιάτικα παραμύθια!!

Οι κοπέλες είναι ντυμένες με στολές μιας άλλης εποχής.

Και μια και τούρτα δεν θα κόβαμε φάγαμε το εορταστικό κέικ εδώ.Είχε πολλά κέικ,αλλά αυτά που επιλέξαμε,δεν μας ενθουσίασαν ως γεύση.Το κέικ καραμέλα ήταν λίγο σκληρό,ενώ το σοκολατένιο κέικ,"η καυτή ανάσα του δράκου"ήταν πολύ καλύτερο!
Η αλήθεια είναι ότι είχαμε φάει αρκετά και ίσως έπαιξε και αυτό ρόλο στο να μην ευχαριστηθούμε πολύ τα κέικ μας.Φάγαμε λίγο εκεί και τα υπόλοιπα τα πήραμε σπίτι για τη βραδινή λιγούρα.

O υπόλοιπος χώρος του καφέ είναι και αυτός παραμυθένιος.
Η φασολιά του Τζακ,ξεκινάει από τον κάτω όροφο και φτάνει ως την οροφή του επάνω ορόφου.

Όπου εκεί υπάρχει και το παλιό τζάκι.

Δίπλα είναι η πολυτελής αίθουσα με τα πορτρέτα και τους πολυελαίους.

Για να ανέβεις από τον κάτω όροφο στον επάνω,πρέπει να "διαβάσεις" πολλά παραμύθια!!

Ενώ δίπλα στην είσοδο υπάρχει το στοιχειωμένο πιάνο.

Η φασολιά του Τζακ επεκτείνεται και στο εξωτερικό του κτιρίου..

και κάνει παρέα στα τραπουλόχαρτα από την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων.

Ενώ βγαίνοντας από το παραμυθένιο καφέ,το παραμυθένιο δρομάκι με τα ποικίλα φωτισμένα φωτιστικά σε οδηγούν στην Ερμού και στην πλατεία Μοναστηρακίου,για να χαθείς στα φωτάκια της φωτεισμένης Ακρόπολης.

Έτσι η ημέρα των γενεθλίων μου είχε πολλά φωτάκια,που αγαπώ,είχε κάτι από τη μαγεία των παραμυθιών...και ολοκληρώθηκε όταν φτάνοντας σπίτι,χώθηκα στην μικρή αγκαλίτσα του Φραγκισκάκου!!