Από πέρυσι θέλαμε να ταξιδέψουμε στην ορεινή Ναυπακτία και να βρεθούμε στο εν λόγω ξενοδοχείο την Καθαρά Δευτέρα, αλλά λίγο βαρεθήκαμε,λίγο καθυστερήσαμε και έτσι αναβλήθηκε.Φέτος όμως το είχαμε πάρει απόφαση από νωρίς, αφού εκτός από την Καθαρά Δευτέρα, αυτό το τριήμερο θα γιορτάζαμε και τα γενέθλια μου, οπότε επιβαλλόταν ένα ταξιδάκι!!
 |
| Τούρτα δεν είχα, αλλά τα κεράκια μου τα έσβησα!!Όταν ταξιδεύεις στα γενέθλια σου γλιτώνεις και την mini κατάθλιψη,που εμένα με πιάνει τα τελευταία χρόνια!! |
Η ορεινή Ναυπακτία είναι ένας ήσυχος χειμερινός προορισμός, όπου αφού περάσεις την εντυπωσιακή γέφυρα του Ρίου-Αντίριου και την πανέμορφη Ναύπακτο,
 |
| Η Ναύπακτος από ψηλά, από το κάστρο!! |
 |
| Στάση στην Ναύπακτο κάναμε στην επιστροφή, όπου για μία ακόμη φορά μας μάγεψε με την ομορφιά της και μας βρήκε το βράδυ, ως συνέπεια κολλημένοι στην κίνηση άλλη μία ώρα, προσπαθώντας να επιστρέψουμε στο κλεινόν άστυ.Το τίμημα το να ζεις στην Αθήνα!! |
σε 58 χλμ και αφού περάσεις μερικά ακόμα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας, όπως την Λιμνίτσα,
 |
| Αυτό το σπίτι θα μπορούσε να είναι και δικό μου, αφού έχει το αγαπημένο μου χρώμα στα πορτοπαράθυρα!! |
και την Ελατού,φτάνεις στο μεγαλύτερο χωριό της, σε υψόμετρο 1100 μέτρων, στην Άνω Χώρα ή μεγάλη Λομποτινά, όπως λεγόταν παλιά!!
Στην είσοδο του χωριού συναντάμε το ξενοδοχείο μας.
Ένα όμορφο φιλόξενο ξενοδοχείο, με διακόσμηση σε γήινους τόνους, με τζάκι, κλαδιά στο ταβάνι με φωτάκια, βάζα στα τραπέζια στην τραπεζαρία γεμάτα με έλατα, ενώ από τα μεγάλα παράθυρα από το σαλόνι,την τραπεζαρία,καθώς και από τα δωμάτια απολαμβάνεις τις πλαγιές, τις γεμάτες από έλατα και καστανιές.
Το ξενοδοχείο είναι το απόλυτο kids friendly hotel.Είναι ένα ξενοδοχείο ,όπου πρέπει να πάει όποιος γονιός θέλει να περάσει καλά και αυτός και τα παιδιά του.Αυτό οφείλεται στην πολύ καλή οργάνωση και προσπάθεια,που καταβάλλουν όλοι οι εργαζόμενοι.Το ξενοδοχείο έχει εσωτερικό παιδότοπο, παιδική χαρά, γήπεδο μπάσκετ και πισίνα.Σε τριήμερα και σε διάφορες άλλες περιόδους, οργανώνονται πλήθος δραστηριοτήτων για μικρούς και μεγάλους.
Έτσι το Σάββατο το πρόγραμμα, είχε μία πεζοπορία για μικρούς και μεγάλους στις 11 το πρωί (δεν την προλάβαμε εμείς, αφού ξεκινήσαμε Σάββατο πρωί από Αθήνα) , το μεσημέρι υπήρχε προβολή παιδικής ταινίας στον παιδότοπο,ενώ από τις 5-7, έγιναν δύο ομάδες παρασκευής cupcakes, (o Φραγκίσκος το περίμενε πως και πως, γιατί φυσικά μετά τα έφαγαν τα cupcakes κιόλας).
Έπειτα τα παιδιά είχαν party μασκέ στον παιδότοπο και μετά παιδική ταινία με pop corn,γαριδάκια και χυμό.Όποιο παιδάκι ήθελε μπορούσε να απολαύσει το παιδικό μενού στην ώρα της ταινίας.Έτσι τα παιδιά ήταν απασχολημένα έως τις 10 το βράδυ, ενώ μπορούσαν να συνεχίσουν να παίζουν στον παιδότοπο και μετά,απλώς δεν υπήρχε κάποιος να τους προσέχει τόσο αργά.Διαφορετικά στον παιδότοπο υπήρχαν 1 ή 2 κοπέλες να τα προσέχουν 10:00 - 13:00 και 15:00 - 21:00.
Ενώ τα παιδιά παίζανε, εμείς, ειδικά με τον Φραγκίσκο που είναι 8 1/2, μπορούσαμε να
χαλαρώσουμε στην λιακάδα (μας έκανε πολύ καλό καιρό), στην βεράντα με καφεδάκι ,γλυκό κτλ, να χαλαρώσουμε στο δωμάτιο , ενώ 7-11 το βράδυ, με μερικά μικρά διαλείμματα, 2 νέα παιδιά έπαιζαν πιάνο,κιθάρα και μας τραγουδούσαν παλιά και νεότερα γνωστά τραγούδια .
Στο σαλόνι ένοιωθες ότι ήμασταν όλοι μία μεγάλη παρέα, υπήρχε μία ζεστασιά,μία οικειότητα με το προσωπικό,ήταν σαν να ήμασταν σπίτι μας.Έβλεπες συχνά παιδιά με τα καλτσάκια τους να ανεβοκατεβαίνουν,αφού ο παιδότοπος ήταν στο ισόγειο, κάτω από το σαλόνι, να βάζουν μόνα τους νερό από το μεγάλο δοχείο με την βρυσούλα που υπήρχε μπροστά στην ρεσεψιόν, να μιλάνε λίγο στους γονείς, να παίζουν λίγο κοντά τους,να παίζουν επιτραπέζια ή να φτιάχνουν puzzle, που μπορούσαν να δανειστούν από την ρεσεψιόν, να περιφέρονται και έπειτα πάλι κάτω.Δεν ένοιωθες ότι τα παιδιά ενοχλούν κάποιον, πρέπει να κάτσουν κάτω,να φορέσουν παπούτσια κτλ.Οι γονείς έχοντας κάνει πηγαδάκια, παρέες-παρέες κουβέντιαζαν, διάβαζαν περιοδικά που υπήρχαν στο σαλόνι, άκουγαν μουσική, έτρωγαν ελαφριά σνακ, έπιναν καφέ,κρασί και γύρω τους επικρατούσε η μικρή
ακαταστασία που υπάρχει σε κάθε σαλόνι σπιτιού με παιδιά.Υπήρχε μία όμορφη ελευθερία για όλους μας, που δεν ενοχλούσε κανέναν!!
Την Κυριακή το πρόγραμμα περιελάμβανε πήλινες κατασκευές για τα παιδιά,έπειτα πεζοπορία στον καταρράκτη για μικρούς και μεγάλους (διαφορετική από αυτήν του Σαββάτου),
 |
| O ήλιος παίζει με το νερό!! |
παιχνίδι και όταν κουράστηκαν για τα καλά, ξάπλωσαν στα μαξιλάρια στον παιδότοπο και απόλαυσαν μία καινούργια ταινία, ενώ εμείς ακούγαμε την ζωντανή μουσικούλα μας. Γύρω στις 11 τελείωσε η μουσική και τότε έκλεισε και το εστιατόριο, οπότε ώρα για ξεκούραση.
Την Δευτέρα το προσωπικό μας αποχαιρέτισε με ένα brunch, όπου εκτός από τα καλούδια του πρωινού, είχαν προστεθεί ομελέτες και κρέπες που ετοιμάζονταν εκείνη την στιγμή, τραχανάς, τυρόπιτα, λαγάνα, τουρσί,ελιές και χαλβάς ,λόγω της ημέρας. Το brunch κράτησε ως αργά, για να μας "κρατήσει" για τον δρόμο της επιστροφής.Επίσης για τα παιδιά είχε οργανωθεί ένα νέο κυνήγι θησαυρού,
και να βρουν,κονφετί, δηλαδή χρωματιστά σοκολατάκια,σερπαντίνες,χαρταετούς δηλαδή μικρά derby,κορμούς δέντρων δηλαδή mars κτλ.Όταν αφήναμε το κλειδί στη ρεσεψιόν και πληρώναμε για να φύγουμε ένα μικρό χειροποίητο ψωμάκι, μαζί με ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα μας περίμενε!!
Έτσι έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο η όμορφη διαμονή μας στο Crystal Mountain Hotel και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής!!
Πριν αποχαιρετίσουμε την ορεινή Ναυπακτία, επισκεφτήκαμε και το χωριό Αμπελακιώτισσα.με το ομώνυμο μοναστήρι της, όπου βρίσκεται 14 χλμ μακριά από την Άνω Χώρα. Η διαδρομή είναι όμορφη σε αρκετά σημεία, αλλά ο δρόμος λίγο περίεργος.Φτάσαμε μεσημέρι Καθαράς Δευτέρας και όπως σε όλα τα χωριά επικρατούσε απόλυτη ησυχία και ηρεμία!!
Καλά επόμενα ταξίδια!!!Καλό τριήμερο με ξεκούραση και ξεγνοιασιά!!!
Τι όμορφα που περάσατε! Πολύχρονη με υγεία κ πολλά χαμόγελα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Κατερίνα!!Με το ταξίδι γλίτωσα και την θλίψη που μου φέρνουν πλέον τα γενέθλια!!Καλό απόγευμα!!
ΔιαγραφήΥπέροχες φωτογραφίες ωραίο ξενοδοχείο και περιοχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Νατάσσα,καλό απόγευμα!!
Διαγραφή