που άφησε ο μαραγκός όταν έφτιαξε κάποια ντουλάπια στην κουζίνα.
Φυσικά δεν πετάχτηκαν , απλώς περίμεναν υπομονετικά να ασχοληθώ μαζί τους.
Κάποια στιγμή μερικά απέκτησαν καινούργιο χρώμα.
Και περίμεναν...
Μετά από πολύ καιρό, με μερικούς ανεξίτηλους μαρκαδόρους τα κομμάτια ξύλου απέκτησαν παράθυρα, πόρτες, μπαλκόνια, σοφίτες και σιγά, σιγά άρχισαν να παίρνουν την μορφή που είχα στο μυαλό μου.
Τα φανταζόμουν σαν κάποια σπίτια του εξωτερικού, που στέκουν το ένα δίπλα στο άλλο.
Η ζωγραφική μου, απλή, παιδική, όμως ήθελα και κάτι άλλο.
Και ενώ ήμουν έτοιμη να πετάξω τα μικρά ξυλαράκια, που υπάρχουν στο πίσω μέρος των καμβάδων, σκέφτηκα να τα κρατήσω και να δημιουργήσω έτσι μερικά παράθυρα και πόρτες.
Τα σπιτάκια μου κολλήθηκαν ανά δύο με το ταίρι τους , και άρχισαν να ποζάρουν, για τις απαραίτητες φωτογραφίες!!
Το ξύλο είναι αγαπημένο υλικό και ότι και αν δημιουργήσουμε, σίγουρα θα είναι κάτι που θα μας συντροφεύει καιρό. Έτσι μην αφήνεται κανένα κομμάτι ξύλου να πάει χαμένο. Απλώς δημιουργείστε!!Καλές δημιουργίες!!
Αν μη τι άλλο η φαντασία σου καλπάζει και δημιουργεί. Και αυτό είναι που μετράει. Μπράβο καλή μου φίλη. Καλησπέρα και καλή σου βδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, καλή εβδομάδα και χρόνια πολλά, με υγεία!!
ΔιαγραφήΠολύ όμορφα τα σπιτάκια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Νατάσσα!!Καλημέρα!!
Διαγραφή